طی سال ۱۳۸۳ تعداد ۶۱۵۰۰ قطعه میگو همراه با نماد گذاری رهاسازی گردید .
علی رغم اینکه ردیابی میگوهای رهاسازی شده از گذشته و در سطح وسیع برنامه ریزی نشده بود با این وجود تعدادی از میگوهای نشانه گذاری گردیده در فصل صید میگو در صید صیادان مشاهده گردید که از نظر رویش وزنی با دقت به مقطع کوتاه رهاسازی تا صید مجدد و مسیر سفر قابل دقت و اهمیت بود .
از آنحایی که میگو از آبزیان دشوار پوست بوده و برای رشد نیاز به پوست اندازی دائمی دارد به کار گیری از علامت هایی که به تن جانوران الصاق می گردد کاربرد نداشته ودر چهره به کار گیری همپا با پوست اندازی از بدن مو جود قطع می گردد . بنابراین برای آرم گذاری در میگو از مواد لاستیکی رنگی ارتجاعی استفاده می شود .
این مواد در رنگهای متعدد بصورت فسفری و غیر فسفری در دنیا عرضه میشود که به وسیله سرنگ های مخصوص این مواد در تن جانور کاشته می شود . . از میگوهایی با وزن ۲/۰گرم تا میگوهای بالغ برای این فعالیت در حیث گرفته می شود . سه نقطه از تن میگو برای تزریق مواد رنگی مطلوب میباشد که هرسه قسمت در بند ششم یا بند انتهایی بدن قرار دارد .
در بند ششم میتوان مواد را در بخش قدامی ویا سطح های جانبی چپ و راست تزریق کرد . از سمت انتهایی بند ششم کار تزریق انجام میگردد بطوریکه مواد از بخش انتهایی بسمت قبل بخش جنبش کند و باید اعتنا نمود تا از تزریق به بخش پنجم بدن خودداری شود در غیر این فیس و به ویژه در میگوهای فراتر از ۵ گرم این مواد جنبش کرده و در پوست اندازی از در میان می روند . تزریق باید به آرامی در لایه سطحی ماهیچه انجام شود .چنانچه به عمق نفوذ نماید بعد از آن از رویش میگو قابل روئت نخواهد بود و برحسب وزن تن حدود ۱ میلیمتر از سوزن سرنگ وارد بدن می شود . در هنگام تزریق در بخش جانبی باید دقت نمود که آسیبی به طناب عصبی وارد نگردد . و تزریق در جهت و به موازات آن انجام شود .
برحسب هر ناحیه رهاسازی گردیده هم می توانایی از یک رنگ خاص استعمال نمود تا پس از صید دوباره بتوان براساس داده ها تصویب شده گذشته به مسیر و طول سفر پی برد .
برای برنامه ریزی اصولی در برنامه باسازی ذخایر جنوب علاوه برهمکاری و شرکت کردن کشورها ی ناحیه ضروری میباشد تا اداره های ذیربط از قبیل شیلات و موسسه تحقیقات شیلات و دانش کده ها در سطح مملکت با برنامه پژوهشی مدون و اعتبار کافی با اهمیت بیشتری به این زمینه بپردازند .
بطور کلی رهاسازی دریایی سامانه فراوان مناسبی برای ارتقاء یا باز سازی پایدار جمعیت هایی میباشد که رو به کاهش است . لیکن متاثر از عامل ها متعددی هست .
که حداقل۴ دلیل پایین را باید مد نظر قرار داد: دسته
نوع و ادغام جمعیت طبیعی مقایسه
کانال و ارتباطات غذایی نوع های رهاسازی شده با جمعیت طبیعی بهبود
و تصحیح محفظه زیست عامل ها
تاثیر پذیر در صید مجدد مشتمل بر مکان رهاسازی ، بازه اجرای برنامه و استمرار آن ، مقدار و توانمندی شکارگرها نتایج نشان می دهد رهاسازی دریایی هنوز در سطح ابتدایی میباشد و رویکرد زیادی برای رسیدن به انگیزه مورد دلخواه وجود دارد .که بایستی تشریک مساعی در این زمینه تقویت و گسترش یابد .
درباره این سایت